Dziś 97 lat kończy kapitan Leszek Zabłocki ps. „Jola” – przedwojenny harcerz, żołnierz Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych, członek Rady Naczelnej Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych.
Urodził się 9 sierpnia 1924 roku w Warszawie. Był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Należał do 3. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. ks. Józefa Poniatowskiego. W 1939 roku miał 15 lat, a już wziął czynny udział w obronie oblężonej Warszawy. W szeregach oddziałów przeciwlotniczych gasił pożary po niemieckich bombardowaniach. Warszawa po zajęciu ziem polskich przez wojska niemieckie znalazła się na terenie Generalnej Guberni (GG) utworzonej dekretem z 12 października 1939 roku przez Adolfa Hitlera. Językiem urzędowym stał się język niemiecki. Na stolicę administracyjną okupant wyznaczył Kraków. Od początku niemieckiej okupacji wprowadzono godzinę policyjną i nakaz pracy dla Polaków. Skonfiskowano broń, odbiorniki radiowe, aparaty fotograficzne. Niemal natychmiast okupant zlikwidował szkolnictwo wyższe oraz średnie, wprowadził kartki żywnościowe, rozpoczął egzekucje i wysiedlenia oraz fizyczną eliminację polskiej inteligencji, duchowieństwa i oficerów Wojska Polskiego.
Leszek Zabłocki kształcił się na tajnych kompletach, na których uzyskał tzw. małą maturę. Jednocześnie włączył się w działalność konspiracyjną, wstępując do Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy (OW ZJ). Przyjął pseudonim „Jola”. Został spalony przed Niemcami latem 1942 roku po aresztowaniu Anny Lisowskiej, która miała przy sobie zdjęcie członków jego grupy konspiracyjnej. Ukrywał się w Podkowie Leśnej, ale we wrześniu powrócił do Warszawy, aby kontynuować tajne nauczanie. Został aresztowany przez gestapo 18 września 1942 roku i osadzony w siedzibie gestapo przy alei Szucha. Podczas śledztwa był brutalnie bity, a nawet na cztery miesiące osadzony w izolatce więzienia na Pawiaku. Nie przyznał się do działalności w konspiracji. W dniu 17 stycznia 1943 roku w grupie 1000 więźniów Pawiaka, a także jeszcze liczniejszej grupie Polaków zatrzymanych podczas niemieckich łapanek na ulicach miasta, został przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Majdanek. W miarę zmieniającej się sytuacji na froncie niemiecko-sowieckim był wysyłany do kolejnych obozów. Najpierw był KL Gross-Rosen na Śląsku, a później KL Flossenbürg w Litomierzycach (obecnie na terenie Czech). Miał szczęście, bo w Litomierzycach obozowi strażnicy z SS wydali więźniom zaświadczenia o zwolnieniu ich z obozu i pół bochenka chleba, po czym zniknęli. Po trzech latach spędzonych w niemieckich więzieniach i obozach nareszcie był wolny. Wrócił do Polski. Nowy sowiecki okupant i polscy komuniści nie dowiedzieli się o jego przynależności do konspiracji OW ZJ. Zdobył wykształcenie, zdał maturę, ukończył Szkołę Główną Handlową w Warszawie. Podjął pracę w Narodowym Banku Polskim. Udzielał się w organizacjach kombatanckich. Kapitan Leszek Zabłocki ps. „Jola” jest członkiem zarządu Okręgu Mazowsze Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych oraz Rady Naczelnej Związku Żołnierzy NSZ. Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
