Jan Józef Szczepański – żołnierz Wojska Polskiego, Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy, Narodowych Sił Zbrojnych, Armii Krajowej, orientalista, poliglota, prozaik, tłumacz, podróżnik, żeglarz, alpinista, scenarzysta filmowy, autor kilkunastu książek, wybitny świecki autorytet moralny. Był ostatnim prezesem Związku Literatów Polskich, przed jego rozwiązaniem w okresie stanu wojennego, a także prezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Urodził się w Warszawie 12 stycznia 1919 r. Przed wybuchem II wojny światowej studiował orientalistykę. Wziął udział w kampanii wrześniowej w szeregach Wojska Polskiego. W 1941 r. wstąpił do Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy, która w 1942 r. weszła w skład Narodowych Sił Zbrojnych. Do 1943 r. pracował w komórce wywiadu, a następnie przeniósł się do Armii Krajowej.
Po wojnie napisał kilka znakomitych scenariuszy do filmów o tematyce wojennej, m.in. „Wolne Miasto” (1958 r.), „Westerplatte” (1968 r.), „Hubal” (1973 r.). Był autorem licznych publikacji rozrachunkowych z pokoleniem, którego młodość przypadała na lata wojny, a do którego sam także należał. Spod jego pióra wychodziły powieści, opowiadania i liczne reportaże z dalekich podróży. Był autorem często cenzurowanym w PRL, wielokrotnym sygnatariuszem listów sprzeciwu pisarzy polskich do władz komunistycznych. Do końca nie mógł się pogodzić z ustaleniami konferencji wielkich mocarstw w Jałcie i Teheranie. Zmarł w Krakowie 20 lutego 2003 r. Ten wielki antykomunista i patriota spoczywa na cmentarzu parafialnym w podkrakowskim Tyńcu.
