Gliniak Aniela

Życiorysy

Aniela Gliniak – ur. 25.02.1913 r. w Wiązownicy, pow. Jarosław, córka Jana i Marii z d. Portas.

Absolwentka gimnazjum handlowego w Jarosławiu. Od początku okupacji w narodowej konspiracji. Trzykrotnie aresztowana przez gestapo (w listopadzie 1940 r., marcu 1942 r. oraz na przełomie maja i czerwca 1943 r.). Za trzecim razem, po brutalnym śledztwie na gestapo w Jarosławiu, została wywieziona do więzienia w Tarnowie, a stamtąd 2.10.1943 r. do Oświęcimia. W 1944 r. przewieziono ją do obozu we Flossenbürgu. W 1945 wróciła do Polski i wkrótce zaangażowała się ponownie w działalność w narodowej konspiracji. W kwietniu 1946 r. wzięła udział w kursie dla działaczy SN w Krakowie. Pełniła funkcję łączniczki ZG SN.

Aresztowana 18.06.1947 r. Wyrokiem WSR w Rzeszowie została skazana 15.11.1947 r. na karę 5 lat więzienia, darowaną na mocy amnestii. Aresztowana przez UB ponownie w 1949 r., dwa miesiące spędziła w więzieniu w Jarosławiu. Po wyjściu na wolność przeniosła się do Warszawy, gdzie 29.11.1951 r. została aresztowana po raz trzeci i 28.04.1952 r. wyrokiem stołecznego WSR skazana została na 15 lat więzienia. W 1956 r. dzięki staraniom rodziny została zwolniona i zrehabilitowana. Od 1990 r. współpracowała z Fundacją „Archiwum Pomorskie Armii Krajowej”. Zmarła 11.04.2000 r. w Toruniu.

Źródła:

Archiwum Delegatury Urzędu Ochrony Państwa w Rzeszowie, sygn. 1904/III, t. III, Akt oskarżenia przeciwko Edwardowi Bednarskiemu i Anieli Gliniak i Wyrok WSR w Rzeszowie z 15.11.1947;
Księga pamięci. Transporty Polaków do KL Auschwitz z Krakowa i innych miejscowości Polski południowej 1940-1944, Warszawa-Oświęcim 2002, t. IV, s. 2474, 2558-59, 2564, 2566;
relacja Stanisławy Mireckiej.

Krzysztof Kaczmarski