Błękitne rozwińmy sztandary

Błękitne rozwińmy sztandary

Błękitne rozwińmy sztandary, czas strząsnąć zwątpienia już pleśń.
Niech w sercach zagorze znicz wiary i gromka niech ozwie się pieśń.

Spod znaku Maryi rycerski my huf,
Błogosław nam Chryste na bój.
Stajemy, jak ojce, by służyć Ci znów.
My Polska, my naród, lud Twój!

Już świta, już grają pobudki, już Jezus przybliża się k’nam.
Żyj święta radości, precz smutki, Pan idzie i pierzcha w cień kłam.

Pan idzie słoneczność rozlewa się w krąg,
Pan idzie na świata siąść tron.
Drży szatan, wysuwa mu berło się z rąk,
Słyszycie? Zwycięstwa gra dzwon!

O Bogurodzico, Dziewico, tchnij siłę w Maryjny ten zew.
Z otwartą stajemy przyłbicą i serca Ci niesiem i krew.

Siać miłość będziemy, wśród burzy i słot,
W zwycięski Ty powiedź nas szlak,
A gdy nam tchu i mocy już brak,
Do nieba pokieruj nasz lot.

Przedruk [z:] „Biuletyn Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego”, nr 8 (18), sierpień 1999, s. 3.