Feliks Thamm ps. „Mak”, „Ares” – żołnierz Narodowej Organizacji Bojowej aresztowany przez Niemców, skazany na karę śmierci i stracony w 1942 roku w Poznaniu.
Urodził się 19 listopada 1911 roku w Poznaniu, pod zaborem pruskim. Był członkiem Klubu Sportowego „Warta”. Odbył służbę w Wojsku Polskim. Przeszedł do rezerwy w stopniu podoficera. Podjął pracę w Poznaniu jako pracownik biurowy. W maju 1940 roku został zaprzysiężony do Narodowej Organizacji Bojowej (NOB). Pełnił funkcję komendanta sześciu „piątek” na terenie dzielnicy Poznań-Jeżyce. Organizował kolportaż czasopisma „Polska Narodowa”, a także rozprowadzał bony obligacyjne NOB, dzięki którym organizacja zdobywała środki na działalność.
Został aresztowany przez gestapo w dniu 27 stycznia 1941 roku i osadzony w okrytym złą sławą Forcie VII w Poznaniu, a następnie w niemieckim więzieniu w Brzegu. Działalność przeciwko niemieckiej władzy okupacyjnej prowadzona przez Polaków na polskich terenach wcielonych do III Rzeszy była rozpatrywana przez powołane niemieckim dekretem sądy specjalne i bardzo surowo karana.
Feliks Thamm ps. „Mak” został skazany w dniu 16 marca 1942 roku przez niemiecki Wyższy Sąd Rejonowy w Poznaniu (OLG Posen) na sesji wyjazdowej w Pile na karę śmierci. Został stracony dwa miesiące później, 16 maja 1942 roku, w więzieniu przy ulicy Młyńskiej w Poznaniu.
dr Rafał Sierchuła/Bożena Wołek
