Halina Kazimiera Kasprzak urodziła się 27 listopada 1911 roku w Inowrocławiu. Po ukończeniu gimnazjum i kursów handlowych zamieszkała w Poznaniu. Przed wybuchem II wojny światowej pracowała w sklepie obuwniczym. Podczas niemieckiej okupacji pracowała m.in. jako stenotypistka w firmie „Ires”. Od października 1939 roku uczestniczyła w rozpowszechnianiu biuletynów z informacjami z nasłuchu radiowego.
Na początku października 1939 roku ukazały się pierwsze niemieckie rozporządzenia nakazujące zdanie przez polską ludność posiadanych radioodbiorników. Za niewykonanie tego nakazu groziła kara więzienia lub śmierci. Konfiskata odbiorników miała uniemożliwić Polakom dostęp do audycji radiowych nadawanych przez aliantów. Informacje o sytuacji na frontach II wojny światowej nadawane były specjalnie dla Polaków m.in. przez Brytyjczyków, Amerykanów, Francuzów. Za sporządzanie notatek z programów radiowych i ich rozpowszechnianie groziła kara śmierci lub obozu koncentracyjnego.
Halina Kasprzak została aresztowana przez Niemców 7 kwietnia 1941 roku i osadzona w poznańskim Forcie VII i w więzieniu przy ulicy Młyńskiej. Wyrokiem z dnia 3 lipca 1941 roku za rozpowszechnianie informacji z zakazanych stacji radiowych Sąd Specjalny w Poznaniu (Sondergericht Posen) skazał ją na 5 lat ciężkiego więzienia. Zesłano ją do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie zmarła 17 marca 1943 roku.
dr Rafał Sierchuła/Bożena Wołek
