Kategoria: Artykuły i opracowania

Dzieje Narodowych Sił Zbrojnych były wielkim narodowym mitem w czasach PRL. Dla części opozycji demokratycznej historia tej organizacji, uznawanej nie bez racji za najbardziej antykomunistyczną formację polskiego podziemia niepodległościowego, była natchnieniem do walki o wolność. Z kolei propagandziści PRL, z pomocą lewicowo-liberalnej części opozycji, wszelkimi sposobami usiłowali zohydzać NSZ i ich żołnierzy.

„To były Narodowe Siły Zbrojne – te, które wyłoniły się z Narodu. To była emanacja tego, co młoda przedwojenna inteligencja, wychowankowie polskich szkół, oficerowie rezerwy WP myśleli o Polsce, co przeżywali, jakie mieli rozterki. Po tym wszystkim, co się z nimi stało, zasługują na coś więcej, niż nagrobki czy tablice okolicznościowe. Zasługują na pełną wiedzę o nich”

Stefczyk.info: Paweł Machcewicz, dyrektor Muzeum II Wojny Światowej, mówił w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” o tym, że NSZ nie należy stawiać na równi z AK oraz zaznaczał, że NSZ nie uznawała instytucji polskiego państwa podziemnego. Przeciwko jego słowom zaprotestował Związek Żołnierzy NSZ. Jaka jest prawda?

6 czerwca 1945 roku wymordowano prawdopodobnie 197 (różnice w źródłach) mieszkańców wsi Wierzchowiny. Chociaż większość poszlak wskazuje na niezidentyfikowany oddział jako sprawców masakry, oficjalna wersja PRL-owska uczyniła odpowiedzialnymi za mord zgrupowanie oddziałów Akcji Specjalnej Narodowych Sił Zbrojnych. W  ten sposób na NSZ spadło odium „wierzchowińskiego mordu”. Czy jest to jednak prawda?

1 marca bieżącego roku po raz pierwszy obchodziliśmy nowe państwowe święto „Narodowy Dzień Pamięci o Żołnierzach Wyklętych” – żołnierzy, którzy nie godzili się sowietyzację Polski oraz umocowane przez Józefa Stalina rządy sprawowane przez tutejszych komunistów. Należy także zastanowić się dlaczego musieliśmy czekać aż ponad 20 lat od upadku komunizmu, aby upamiętnić bohaterów wolnej Polski?

Niniejszy referat jest próbą przedstawienia w szerszym kontekście tych organizacji konspiracyjnych z okresu II wojny światowej, których organizatorzy – podobnie jak programy – wywodzili się z organizacji narodowych okresu międzywojennego. Jest to przyczynek do refleksji nad wpływem podziemia narodowego na tworzenie konspiracji oraz nad jego wkładem w walkę z okupantem niemieckim i sowieckim.

Kinematografia III RP, podobnie jak komunistyczna, nie była dla żołnierzy Narodowych Sil Zbrojnych zbyt łaskawa. Powstało o nich zaledwie sześć filmów, w tym jeden z nich stawia ich w niekorzystnym świetle.

Organizatorzy i żołnierze walczący o niepodległość kraju wspomagani byli duchowo i materialnie przez księży i zakonników, którzy za udzielaną pomoc skazywani byli na więzienia, zesłania, obozy koncentracyjne lub ponosili ofiarę własnego życia. Jednym z takich wydarzeń, które doprowadziły do ogromnych strat wśród tej grupy społecznej, był okres II wojny światowej.

W powszechnej świadomości symbolem walki w obronie wiary jest Wandea. Warto wiedzieć, że Polacy również mogą poszczycić się swoim miejscem chwały, które znajduje się na Północnym Mazowszu, w cieniu Kościoła pw. Przemienienia Pańskiego – pisze Aleksander Majewski.

W maju 1945 roku, w „miesiącu zwycięstwa nad faszyzmem”, na ziemiach polskich trwało antykomunistyczne powstanie (to określenie stanu rzeczy jest coraz częściej używane przez znawców przedmiotu zamiast dotychczasowego – „wojna domowa”).