Kazimierz Jakubowski – więzień obozów koncentracyjnych, skazany za posiadanie biuletynów z wiadomościami z nasłuchów radiowych.
Urodził się 21 lutego 1890 roku w Mogilnie, obecne województwo kujawsko-pomorskie, pod zaborem pruskim. Zamieszkał w Poznaniu. Był kupcem i mistrzem krawieckim.
Po wybuchu II wojny światowej Niemcy zajęli Wielkopolskę i włączyli ją do Rzeszy Niemieckiej jako Kraj Warty. Język niemiecki stał się jedynym językiem urzędowym. Niemal natychmiast okupant rozpoczął egzekucje, wysiedlenia ludności polskiej i żydowskiej oraz przejmowanie polskich majątków. Na początku października 1939 roku ukazały się pierwsze niemieckie rozporządzenia nakazujące zdanie przez polską ludność posiadanych radioodbiorników. Za niewykonanie tego nakazu groziła kara więzienia lub śmierci. Konfiskata odbiorników miała uniemożliwić Polakom dostęp do audycji radiowych nadawanych przez aliantów. Informacje o sytuacji na frontach II wojny światowej nadawane były specjalnie dla Polaków m.in. przez Brytyjczyków, Amerykanów, Francuzów. Za sporządzanie notatek z programów radiowych i ich rozpowszechnianie groziła kara śmierci lub obozu koncentracyjnego.
Kazimierz Jakubowski uczestniczył w rozpowszechnianiu biuletynów z wiadomościami z nasłuchów radiowych. Został aresztowany przez gestapo 1 kwietnia 1941 roku i osadzony w poznańskim Forcie VII, a później w niemieckim więzieniu przy ulicy Młyńskiej w Poznaniu. Był sądzony razem z innymi Polakami, którzy rozpowszechniali zakazane wiadomości radiowe. W dniu 3 lipca 1941 roku wyrokiem niemieckiego Sądu Specjalnego w Poznaniu (Sondergericht Posen) został skazany na 4 lata ciężkiego więzienia. 10 lipca 1941 roku skazanych przewieziono do niemieckiego więzienia w Rawiczu, skąd 12 grudnia 1942 roku przetransportowano ich do niemieckiego obozu koncentracyjnego Mauthausen. Sześć dni później, 18 grudnia 1942 roku, Kazimierz Jakubowski zmarł. Miał 52 lata.
dr Rafał Sierchuła/Bożena Wołek
