Ks. Kazimierz Stachowiak – kapłan katolicki, współpracownik Narodowej Organizacji Bojowej, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych, zginął w komorze gazowej.
Urodził się 19 lutego 1887 roku w Bonikowie, powiat Kościan, pod zaborem pruskim. Ukończył seminarium duchowne i w dniu 30 stycznia 1910 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był proboszczem parafii Przenajświętszej Trójcy w Stęszewie, oddalonym o 20 kilometrów od Poznania. W szkołach powszechnych rejonu stęszewskiego pełnił rolę wizytatora nauki religii.
Po wybuchu II wojny światowej okupant niemiecki włączył Wielkopolskę do Rzeszy Niemieckiej jako Kraj Warty. Niemal natychmiast rozpoczął egzekucje i wysiedlenia ludności polskiej i żydowskiej. Pod niemiecką okupacją Polacy szybko zaczęli organizować konspirację. W dniu 16 listopada 1939 roku działacze Stronnictwa Narodowego (SN) powołali konspiracyjną organizację wojskową – Narodową Organizację Bojową (NOB). Ks. Kazimierz Stachowiak podjął współpracę z NOB. Brał udział w zaprzysięganiu nowych żołnierzy i w naradach kierownictwa NOB w Stęszewie. Kolportował wydawane przez Stronnictwo Narodowe pismo „Polska Narodowa”.
Ks. Stachowiak został aresztowany przez gestapo 6 października 1941 roku w ramach masowej akcji eksterminacji w Kraju Warty polskiego duchowieństwa. Osadzono go w poznańskim Forcie VII. Był to pierwszy obóz koncentracyjny utworzony przez Niemców na okupowanych ziemiach polskich. Na terenie Wielkopolski był największym ośrodkiem eksterminacji polskiej ludności cywilnej. Był także pierwszym obozem, w którym Niemcy w testowej komorze gazowej użyli gazu do masowego mordowania Polaków.
W dniu 30 października 1941 roku ks. Kazimierz Stachowiak został przetransportowany do niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau. Otrzymał numer obozowy 28253. 12 sierpnia 1942 roku wysłano go, w tzw. transporcie inwalidów, do Ośrodka Eutanazyjnego w zamku Hartheim koło Linzu, gdzie zginął w komorze gazowej. Miał 55 lat.
dr Rafał Sierchuła/Bożena Wołek
