| CURIA METROPOLITANA CRACOVIENSIS. |
Kraków, dnia 11.XI.1946. |
| Nr. ……… | Do Obywatela Prezydenta Krajowej Rady Narodowej w Warszawie |
Powodowany prośbą żony i w imieniu nieletnich dzieci, pozwalam sobie udać się do Obyw.Prezydenta z prośbą o ułaskawienie Mirosława Ostromęckiego, skazanego wyrokiem wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 28 października b.r. na karę śmierci, którą ten sąd powyższy uznaje za surową.
Oskarżony nawet wedle przekonania tegoż sądu jest osobistością dodatnią, mającą wiele zalet. W czasie okupacji niemieckiej dał dowód prawości i ofiarnego patriotyzmu.
Osierocenie młodej żony i dwojga dzieci nieletnich przez takiego męża i ojca jest srogim bardzo wymiarem sprawiedliwości. Dla narodu również w tak trudnych warunkach w jakich się znajduje, pozbawienie takiego człowieka zdolnego do pracy i mającego do tego odpowiednie kwalifikacje jest niepowetowaną stratą.
Apelując więc do uczuć rodzinnych i patriotycznych Obyw. Prezydenta, łączę się z pełnym smutku i boleści podaniem żony oskarżonego, by usilnie prosić o ułaskawienie Mirosława Ostromęckiego.
Kard. Sapieha
Archiwum Akt Nowych
