Longin Szymański

Życiorysy

Longin Szymański – żołnierz Narodowej Organizacji Bojowej i Armii Krajowej, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych.

Urodził się 1 kwietnia 1920 roku w Henrysinie, powiat Nowy Dwór. Mieszkał w Bninie, obecnie jest to dzielnica Kórnika. Przed wojną pracował w cementowni w Gądkach koło Poznania. W dniu 10 września 1939 roku Niemcy zajęli Poznań. Niemal natychmiast okupant niemiecki rozpoczął egzekucje i wysiedlenia ludności polskiej i żydowskiej. Wielkopolska została włączona do Rzeszy Niemieckiej jako Kraj Warty. Językiem urzędowym stał się język niemiecki. Wprowadzono godzinę policyjną i nakaz pracy dla Polaków. Skonfiskowano broń, odbiorniki radiowe, aparaty fotograficzne.

Pod okupacją Polacy szybko zaczęli organizować konspirację antyniemiecką. W dniu 16 listopada 1939 roku działacze Stronnictwa Narodowego (SN) powołali konspiracyjną organizację wojskową – Narodową Organizację Bojową (NOB). Longin Szymański włączył się w działalność konspiracyjną. Wstąpił do NOB w Obwodzie Kórnik kryptonim „Topola”. Wiosną 1942 roku przeniósł się do Armii Krajowej (AK), gdzie kontynuował działalność niepodległościową. Nadal otrzymywał „Polskę Narodową”, pismo wydawane konspiracyjnie przez Stronnictwo Narodowe.

Longin Szymański został aresztowany przez gestapo 10 listopada 1942 roku i osadzony w poznańskim Forcie VII, a później w niemieckim więzieniu w Rawiczu. Fort VII był pierwszym obozem koncentracyjnym utworzonym przez Niemców na okupowanych ziemiach polskich. Na terenie Wielkopolski był największym ośrodkiem eksterminacji polskiej ludności cywilnej. Był także pierwszym obozem, w którym Niemcy w testowej komorze gazowej użyli gazu do masowego mordowania Polaków.

W dniu 10 lipca 1943 roku wyrokiem niemieckiego Wyższego Sądu Rejonowego w Poznaniu (OLG Posen) na sesji wyjazdowej w Rawiczu Longin Szymański został skazany na 5 lat obozu karnego. Został osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym Bernau koło Berlina, gdzie doczekał wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Zmarł 20 kwietnia 2003 roku.

dr Rafał Sierchuła/Bożena Wołek