Dnia 30 czerwca 2024 roku po raz 30. odbędzie się Pielgrzymka Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych do Sanktuarium Matki Boskiej, Bolesnej Królowej Polski, Pani Ziemi Świętokrzyskiej w Kałkowie-Godowie. Weźmie w niej udział weteran Pogotowia Akcji Specjalnej Okręgu XII Podlasie NSZ ppłk Stanisław Wierzchucki ps. „Błyskawica”, który jest pomysłodawcą, projektantem i wykonawcą Kaplicy Narodowych Sił Zbrojnych w Golgocie – Martyrologium Narodu Polskiego.
Ppłk Wierzchucki osobiście poprosił kustosza Sanktuarium ks. Czesława Walę o wyznaczenie w Golgocie miejsca na kaplicę upamiętniającą żołnierzy NSZ. Wykonał projekt techniczny i zrealizował go wspólnie z kolegami z oddziału partyzanckiego i uczniami szkoły przyzakładowej huty w Ostrowcu Świętokrzyskim. Początkowo planowano wykorzystanie kraty z bramy więzienia w Kielcach, gdzie wielu żołnierzy konspiracji niepodległościowej przeszło gehennę brutalnych przesłuchań, tortur, a często śmierć. Niestety krata, którą już pozyskano, ze względów technicznych nie mogła być użyta bez czasochłonnych przeróbek. W Hucie Ostrowiec wykonano nową kratę o odpowiednich parametrach, która do dziś znajduje się w kaplicy. Wszystkie prace wykonali nieodpłatnie Stanisław Wierzchucki, weterani NSZ i pracownicy huty.
W centralnym miejscu Kaplicy umieszczono wykonany z mosiądzu napis: „Boże, który jesteś miłością, spraw, aby prawda o Narodowych Siłach Zbrojnych dotarła do narodu polskiego”. Ponad napisem umieszczono ryngraf z Matką Boską Częstochowską oraz tarczę z orłem. Litery w umieszczonych w Kaplicy inskrypcjach wykonał wieloletni prezes Okręgu Świętokrzyskiego ZŻNSZ kpt. Antoni Makarski ps. „Żbik”. Obrazy zamieszczone na głównej ścianie namalował Tadeusz Szypowski z Ostrowca Świętokrzyskiego. Związek Żołnierzy NSZ zagospodarował również przedsionek kaplicy i nad wejściem umieszczony został napis „Narodowe Siły Zbrojne” z liter sporządzonych także przez kpt. Antoniego Makarskiego ps. „Żbik”.
W dniu 16 czerwca 1996 roku odbyła się uroczystość poświęcenia Kaplicy Narodowych Sił Zbrojnych. Uczestniczyli w niej członkowie Związku Żołnierzy NSZ wraz z rodzinami, księża, sympatycy i okoliczni mieszkańcy. Kaplicę poświęcił kapelan Związku Żołnierzy NSZ ks. kanonik Ryszard Jurak.
Mjr Stanisław Wierzchucki urodził się dnia 9 października 1929 roku. Był żołnierzem oddziałów Pogotowia Akcji Specjalnej Narodowych Sił Zbrojnych kryptonim „Topór”, a po ich rozbiciu wszedł w skład oddziału PAS NSZ kryptonim „Wiąz” w XII Okręgu Podlasie NSZ, gdzie był celowniczym rkm-u. Dowódcą oddziału był mjr Karol Sęk ps. „Jakub”. Zakazał żołnierzom ujawniania się przed Urzędem Bezpieczeństwa pod karą śmierci. „Błyskawica” ukrywał się przez 10 lat pod fałszywym nazwiskiem Stanisław Jerzy Jasiński. W tym czasie nie kontaktował się z rodziną, dał tylko rodzicom znać, że żyje. Dopiero w teczkach otrzymanych wiele lat później z Instytutu Pamięci Narodowej odnalazł informacje, jak blisko aresztowania go było UB i kto na niego donosił. „Błyskawica” był jedynym żołnierzem oddziału o kryptonimie „Wiąz”, który, pomimo usilnych starań ubeków, nie został odnaleziony. Większość dowódców została skazana na kary śmierci i kary zostały wykonane. Pozostali żołnierze zostali skazani na kary wieloletniego więzienia, które odsiedzieli.
Stanisław Wierzchucki ps. „Błyskawica” ujawnił się w dniu 16 października 1956 roku. Natychmiast został aresztowany. W tym czasie wszyscy jego dowódcy i koledzy z oddziału albo już nie żyli, albo odsiadywali kary więzienia. Po tygodniu wielogodzinnych przesłuchań został wypuszczony, ale był inwigilowany i kontrolowany przez kilkadziesiąt lat.
Dopiero w lutym 1957 roku udało się Stanisławowi Wierzchuckiemu sądownie powrócić do własnego nazwiska. Już pod własnym nazwiskiem ukończył studia inżynierskie i do emerytury pracował w hucie w Ostrowcu Świętokrzyskim. Od momentu założenia Związku Żołnierzy NSZ został jego aktywnym członkiem oraz jest twórcą projektu i wykonawcą Kaplicy Narodowych Sił Zbrojnych w Golgocie – Martyrologium Narodu Polskiego w Sanktuarium Matki Boskiej, Bolesnej Królowej Polski, Pani Ziemi Świętokrzyskiej w Kałkowie-Godowie.
Kpt. Antoni Makarski ps. „Żbik” był Żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych na Podlasiu. Zmarł 22 stycznia 2014 roku. Od 1945 do 1948 roku pełnił służbę w Pogotowiu Akcji Specjalnej NSZ w Siedlcach oraz w oddziale leśnym PAS na terenie operacyjnym XII Podlaskiego Okręgu NSZ. Brał udział we wszystkich akcjach zbrojnych PAS siedleckiego oraz Oddziału Lotnego PAS w powiecie siedleckim, łukowskim, sokołowskim i radzyńskim jako dowódca Sekcji Operacyjnej Oddziału.
Uratował wielu kolegów z Gimnazjum Mechanicznego w Siedlcach zagrożonych aresztowaniem przez UB wprowadzając ich do nowopowstałego Oddziału Leśnego PAS pod dowództwem por. Tadeusza Moniuszki ps. „Beja” i kpt. Staniasława Oknińskiego ps. „Bronisza”. Aresztowany w 1948 r., torturowany w katowniach Urzędu Bezpieczeństwa w Siedlcach oraz w Lublinie przy ul. Chopina i na Zamku Lubelskim.
Został skazany na 15 lat więzienia. 8 lat przesiedział w więzieniach na Zamku Lubelskim, we Wronkach, w Sieradzu i w Strzelcach Opolskich. W tym również wykonywał przymusową, katorżniczą pracę w kamieniołomach w Ośrodku Pracy Więźniów OPW.
Po wyjściu na „wolność” zamieszkał i pracował w Kielcach. W latach 1994-2000 pełnił funkcję prezesa Świętokrzyskiego Okręgu Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych.
Materiał o kpt. Antonim Makarskim ps. „Żbik” został pobrany ze strony wMeritum.pl.
Poniżej dokumentacja i jedyny istniejący projekt Kaplicy Narodowych Sił Zbrojnych.
