W dniu 11 lipca 2021 roku w Ćmielowie odbyła się powtórna uroczystość pogrzebowa ppor. cz. w. Tomasza Wójcika ps. „Tarzan”. Wcześniej, w Woli Grójeckiej, oddano cześć jego żołnierzom, którzy zginęli tam 7 lipca 1944 roku w niemieckiej obławie.
Tomasz Wójcik wstąpił do wojska w roku 1929 (2. Pułk Ułanów Grochowskich) i z wojskiem wiązał swoją przyszłość. Od 1938 roku służył w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie został awansowany do stopnia wachmistrza. Brał udział w wojnie obronnej. Dostał się do niewoli, z której zbiegł i wrócił do Zawichostu.
Od jesieni 1939 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną: najpierw w szeregach Służby Zwycięstwu Polski (SZP), następnie Związku Walki Zbrojnej (ZWZ). Od imienia swojego konia z okresu służby w wojsku przyjął pseudonim „Tarzan”. Był komendantem placówki SZP-ZWZ w Zawichoście. Następnie przeszedł do Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), a wkrótce, wraz z częścią tej organizacji, do Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ). Od końca 1942 do kwietnia 1943 roku pełnił funkcję inspektora sekcji konnej w powiecie sandomierskim. Od 10 kwietnia 1943 roku był dowódcą oddziału partyzanckiego NSZ. W dniu 26 sierpnia 1943 roku w Ożarowie miała miejsce najsłynniejsza akcja wachm. „Tarzana” – jego oddział zlikwidował niemieckiego gen. Kurta Rennera oraz siedmiu oficerów i żołnierzy z jego eskorty. Był to najwyższy stopniem oficer Wehrmachtu zlikwidowany przez polskie podziemie niepodległościowe podczas okupacji niemieckiej.
W dniu 8 września 1943 roku oddział wachm. „Tarzana” dołączył do Zgrupowań Partyzanckich AK por. Jana Piwnika ps. „Ponury”, następnie stanął na czele zwiadu konnego Oddziału Partyzanckiego 2. Pułku Piechoty Legionów AK pod dowództwem kpt. Eugeniusza Kaszyńskiego ps. „Nurt”. Po tragicznej w skutkach obławie w w Woli Grójeckiej „Tarzan” został oddelegowany do 2. pp. Legionów AK, walcząc w jego szeregach w ramach akcji „Burza”.
W sierpniu 1945 roku wachm. Tomasz Wójcik ps. „Tarzan” został aresztowany. Udało mu się zbiec i przez Czechosłowację dostać do Niemiec, gdzie w amerykańskiej strefie okupacyjnej, służył w kompaniach wartowniczych przy Armii Amerykańskiej. W czerwcu 1949 roku wyemigrował do USA. Tam zaangażował się w działalność patriotyczną, m.in. w Stowarzyszeniu Weteranów Armii Polskiej.
Ppor. Tomasz Wójcik zginął w niewyjaśnionych okolicznościach 8 lipca 1951 roku u wybrzeży jeziora Saint Clair niedaleko Detroit. Dwa dni później odnaleziono jego ciało, a 11 lipca odbył się pogrzeb.
Inicjatorami sprowadzenia szczątków Tomasza Wójcika do Polski byli członkowie Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych z Koła Chicago, którzy, po wcześniejszym porozumieniu z rodziną „Tarzana”, zajęli się ekshumacją i sprowadzeniem szczątków ppor. „Tarzana” do Polski. Urna z prochami podporucznika wylądowała na lotnisku 1 lutego 2021 roku.
Niedzielne uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Ćmielowie. Na ręce rodziny ppor. „Tarzana” minister Jan Kasprzyk wręczył Krzyż Walecznych, który był przyznany w styczniu 1945 roku przez dowództwo Armii Krajowej, oraz Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości, nadany współcześnie przez prezydenta Rzeczypospolitej Andrzeja Dudę.
Po mszy uczestnicy uroczystości w uroczystym korowodzie udali się na pobliski cmentarz, gdzie ppor. Tomasz Wójcik ps. „Tarzan” spoczął wśród swoich żołnierzy.
Wśród wielkiej grupy uczestników uroczystości znaleźli się przedstawiciele Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, z kolegami z Koła Chicago na czele, a wśród sztandarów pojawił się sztandar Brygady Świętokrzyskiej NSZ.
